Al vaak had ik horen praten over een kloosterkerk (Prieuré) die ergens verstopt lag in de heuvels bij Aleyrac. Onlangs ben ik op zoek gegaan. En hij ligt inderdaad verstopt. Notre Dame La Brune d’Aleyrac zoals de kloosterkerk heet, is de enige ruine die over is gebleven van de benedictijnse kloostergebouwen die er omheen stonden. Hij ligt langs de D9 van La-Begunde-de-Mazenc naar Salles-sous-bois. Het is een beschermd monument sinds 1905.
Op de D9 precies 7 km van La Begude én Salles-sous-bois gaat er een weggetje naar 
links (komende vanuit La Begude, het noorden). Dit weggetje heet Route de Taulignan. Na 700m is er een klein weggetje naar links. Er staat geen duidelijke aanduiding naar de Prieuré, maar het weggetje heet chemin de Prieuré en op het wandelbordje staat het ook vermeld. Het is dan nog 600m naar beneden en dan sta je voor de ruine.
Er wordt al sinds 1105 gesproken over de kerk. In de twaalfde eeuw worden de gebouwen uitgebreid, maar eind 14e eeuw heeft de kloostergemeenschap last van de onrust in het land en in 1427 vluchten de nonnen naar Valreas. In 1449 gaat de kloostergemeenschap op in die van de Collégiale Sainte-Croix in Montelimar. In 1528 komt het in privé handen. In 1550 wordt het klooster verkocht aan de familie Adhémar de Grignan.
De andere gebouwen lagen waarschijnlijk op de plaats van het begraafplaatsje, want je kan op de buitenmuur van de kerk nog bevestigingspunten zien. Voor de kerk links zie je nog restanten van de boomgaard.
Het feit dat de kerk hier ligt lijkt misschien vreemd, maar is waarschijnlijk gedeeltelijk te wijden aan de heilzame bron die zich er bevindt (in de kerk, bij binnenkomst via de zijkant rechts in de hoek) of het feit dat de kerk in de middeleeuwen op de grote doorgaande route lag tussen Duitsland en de Provence, waardoor het een zeer aangename overnachtingsplek was voor bedevaarders en andere reiz
igers.
De heilzame bron werd door bedevaarders bezocht voor genezing tegen hoofdpijn en huidproblemen. De bron schijnt nog steeds te werken gezien de getuigenissen van mensen waarbij eczeem of wratjes verdwenen na behandeling met dit water. De bron staat in de omgeving ook bekend voor het genezen van oogaandoeningen.
Het naastgelegen begraafplaatsje is in gebruik door families uit Aleyrac.
Vertaling tekst infoschild aan de muur van de kerk:
De ruines van de kerk zijn gebouwd in de 12e eeuw op de westelijke grens van het bisdom van Die en behoorde aan een klooster dat behoorde tot de Abdij van Ile-Barbe de Lyon. Aan het eind van de 14e eeuw verlaten de benedictijner nonnen deze geïsoleerde omgeving die ligt langs de weg van Crest naar de Provence.
De versiering binnen is beperkt tot het perfect uitvoeren van het schip en de architecturele lijnen: slechts enkele bogen zijn op de hoeken gegraveerd. Om bij de heilzame bron te komen, gaat u aan de zuidkant de deur door en loopt rechts langs de kerk tot de lager liggende doorgang*. (*de deur was op slot toen wij er waren. U kunt achter de kerk een hek door naar de begraafplaats en langs de kerk naar beneden lopen)/ eind vertaling
Er loopt een wandeling langs de kloosterkerk van 3.30 uur met 500m hoogteverschil. Zie les-forets-d-aleyrac voor de kaart met beschrijving (in het Frans)