Blog

In veel dorpen in de Drôme hadden tot voor kort nog veel huizen geen huisnummer en lagen ze ook niet aan een weg met een straatnaam. Het huis lag simpelweg in een ‘quartier’, een wijk van het dorp. Daar is nu verandering in gekomen. Elk huis ligt voortaan aan een weg, straat, steegje etc. en heeft een huisnummer.

De nummering kan echter op twee manieren. De klassieke manier met even- en oneven-nummers of, en dat komt op het platteland in de Drôme het meest voor, afhankelijk van het aantal meters dat het huis van de hoek van de straat af ligt van waar de telling begint. En dat levert vreemde situaties op!

Bijvoorbeeld: Als het huis 14m vanaf de hoek staat, dan is het huisnummer 14 (en niet nummer 1). Ligt het huis van de buurman 100m vanaf het begin van de straat dan is het huisnummer 100 (en niet nummer 3). Ons huis heeft nummer 27 gekregen (en ligt dus 27m vanaf het begin van de weg) en de buren hebben nummer 1235 (dus 1235m vanaf het begin van de weg. Onze eerste buren zijn namelijk pas op 1 kilometer.

Waarom?

Er zijn meerdere redenen om voor een nummering te kiezen. Het is makkelijker voor de (nood)hulpdiensten als brandweer en ambulance, leveranciers en de thuishulp als een huis een eigen uniek nummer heeft. Een andere reden is de invoer van glasvezel te vergemakkelijken. Elk huis kan namelijk door zijn unieke combinatie van straatnaam en nummer worden geïdentificeerd, hetgeen makkelijker is voor het aanbieden van de diensten via glasvezel. Maar dat spreekt vanzelfsprekend ook voor andere diensten en het geo-lokaliseren.

Oppassen dus en tijdens de volgende vakantie meters tellen in plaats van huizen!